Osmanlı kuvvetlerinin Belgrad'dan çekilmelerinden sonra sıra tekrar Sırbistan'a gelmişti. Georges Brankovitch ile Jan Hunyad'ın kayınbiraderi olan Belgrad valisi Mihail arasında eskiden beri bir soğukluk bulunduğundan Mihail, bir ara Brankovitch'i yakalayıp hapa etmişti. Brankovitch 30 bin altın ödedikten sonra serbest bırakılmıştı. İhtiyar Brankovitch, 1457 senesinde ölmüş, Greguvar, Etyen (Istefan) ve Lazar adında üç erkek ile Sultan II. Murad'dan dul kalmış olan Mara (Meryem Sultan) adinda bir kız evladı bırakmıştı. Brankovitch'in ölümü üzerine, Sırbistan'ın idaresini ele geçiren en küçük kardeş Lazar, öldürme tehdidi ile diğer kardeşlerini ülkesinden kaçırmıştı. Brankovitch'in kızı Mara da Osmanlılara sığınmıştı. Fâtih Sultan Mehmed, onun taht üzerindeki hakkini koruyacağını bildirerek kendisine Serez taraflarında mülk verdi. Böylece Mara, refah içinde bir hayat geçirdi. Yeni Sırp despotu Lazar, bir sene sonra 1458'de öldü. Ülkesi, esi Elen ile küçük yastaki kızına kaldı. Elen, Sırbistan'ın elinden alınma ihtimalini düşünerek burayı malikâne olarak Papa'ya peşkeş çektiği gibi kızını da Bosna kralının oğluna nikahladı. Elen'in, oynamak istediği oyundan haberdar olan Osmanlı Devleti , Sırbistan isini kesin olarak çözüp bir sonuca bağlanmaya karar verir. Bu sebeple Pâdişah, hicrî 862 (1458)'de Mora seferine giderken Mahmud Paşa'nın maiyetine bin kadar yeniçeri vererek onu Sırbistan üzerine gönderir. Mahmud Pasa, Sırpların başkenti olan Semendire etrafındaki bazı kaleleri aldıktan sonra Semendire'ye kuşatır. Pasa, şehrin diş istihkamlarını aldıysa da şehri zapt edemeyerek muhasarayı kaldırır. Bu arada Ostroviç (Sivricehisar), Rodnik ve Sabaç (Böğürdelen) gibi yerleri alır. Böğürdelen'in alınmasından sonra Macaristan'a akınlarda bulunur. Bu esnada Mora seferinden dönmüş olan Fâtih Sultan Mehmed, Mahmud Pasa ile buluşur. Sırbistan isinin tamamen bitmesi için Mahmud Paşa'yı Semendire üzerine tekrar gönderir. Daha önce, çevresindeki kaleler Osmanlıların eline geçtikleri için Semendire bir bakıma yalnız ve yardımsız kalmıştı. Bu durum karsisinda, direnmenin fayda vermeyeceğini anlayan Elen, hazineleri ile birlikte gidebilme şartı ile teslim olur. 8 Kasım 1459'dan itibaren Osmanlı idaresine giren Sırbistan, bu devletin, bir sancağı olarak "Semendire Sancakbeyliği" adi ile bir akıncı komutana verilir. Burası, Belgrat'ın zaptına kadar Macaristan'a yapılacak akınlar için ve kuzeyden gelecek tehlikelere karsı iyi bir üs oldu