Candaroğlu İsfendiyar Bey üzerine yapılan harekâtı fırsat bilen Eflâk voyvodası Drakul, Silistre'yi geçip Osmanlı topraklarına taarruz etmişti. Sultan Murad'ın emri ile bu taarruza karşılık olmak üzere Firuz Bey de Eflâk'a şiddetli bir akın yapmıştı. Bu akında Firuz Bey, Drakul'u maglub etti. Maglub olan Drakul iki senelik haraca karşılık bir miktar para ve bazı hediyeler vereceğini taahhüde etti. Bu mağlubiyetle Drakul, barışa zorlanmıştı. Sultan Murad'ın Anadolu'dan Edirne'ye gelmesi üzerine Drakul iki oğlu ile birlikte bizzat Edirne'ye gelmiş ve bağlılığını arz edip iki yıllık vergisini de takdim etmişti. Bunun üzerine yaptıklarına göz yumulan Drakul, yerinde kalmak üzere ülkesine gönderildi. Ama iki oğlundan biri (veya ikisi) de rehin olarak Osmanlı sarayında alıkonmuştu. 1424 yılında gerçeklesen bu barışla bölge nispeten rahat ve huzura kavuşmuş oluyordu. Bölgede istikrarın sağlanmasına tesir eden âmillerden biri de şüphesiz ki Bizans'la varılan antlaşmadır. Gerek Düzme Mustafa, gerekse Küçük Mustafa olaylarını çıkarıp Sultan Murad'ı ve ülkesini bir hayli yoran, kardeşkanının akıtılmasına sebep olan Bizans, artik yapacak bir şey bulamadığı için Osmanlılar'la iyi geçinmek ihtiyacını hissetmişti. Zira aksi takdirde kendi ülkesi ve imparatorlukları tamamen elden gidebilirdi. Bu dönemde, Bizans İmparatoru Manuel, henüz hayatta ise de çok yaslı olduğundan sekiz dokuz seneden beri bütün isleri saltanat ortağı olan oğlu VIII. Ioannes görüyordu. Ioannes, daha kötü bir duruma düşmemek için Sultan Murad'a müracaatla barış yapmak istediğini bildirir. Bunun için elçi olarak Dukas Notaras, Melahrinos ve Bizans tarihçisi Françes'i Sultan Murad'a gönderir. Yapılan anlaşma gereğince Bizans, her sene Osmanlı hazinesine üçsüz bin akça veya otuz bin duka altını vermeyi kabul ettiği gibi, Misivri ve Terkos mıntıkaları hariç olmak üzere, daha önce Bizanslılara geçmiş olan Karadeniz sahilindeki bütün yerler ile Selanik havalisinde bulunan Situnion ve Ustruma (Karasu) taraflarına ilaveten, Osmanlılar'ın Zeytin dedikleri Izdin'i de terk ediyordu (28 Şubat 1424). Yine 1424 senesinde Sırp despotu Stefan (Etyen) Lazareviç, Edirne'ye gelip eski dostluk antlaşmasını yeniledi. Onunla birlikte bir Türk heyeti Alman İmparatorluğu'na seçilmiş olan Macar Kralı Sigismond'u tebrike ve iki yıllık bir mütareke müzakeresinde bulunmak için gönderildi. Buna göre Osmanlı heyeti, hem Sigismond'un imparatorluğunu tebrik edecek, hem de iki yıllık bir mütareke imzalayacaktı. Osmanlı hükümdarı bu heyetle birlikte kıymetli hediyeler de göndermişti. Sigismond tarafından kabul edilen Osmanlı heyeti ile iki yıllık bir barış antlaşması imzalanır. Bu akitten sonra Sigismond, Osmanlı padişahına ayni şekilde hediyeler gönderir. Rumeli'de istikrarın sağlanmasına sebep olan anlaşmalar yapıldıktan ve bölge harpsiz bir döneme girdikten sonra artik Anadolu'daki pürüzlerin ortadan kaldırılmasına sıra geliyordu. Çelebi Sultan Mehmet'in vefatı ve iki Mustafa Çelebi'nin isyanları zamanında, daha önce Osmanlı sarayında rehin bulunan Menteşe Beyi İlyas Bey'in iki oğlu Leys ile Ahmet kaçarak memleketlerine gelmiş ve hükümdarlık yapmaya başlamışlardı. Rumeli'deki durumu düzene sokan Sultan Murad, Menteşe tarafına gelerek bu iki kardeşi elde edip Tokat kalesine gönderdikten sonra beyliği tamamen ilhak etmişti. Hicrî 829 (M. 1425) tarihinden itibaren bu beylik artik tarihe karışmıştı.