Osmanlılar, Çelebi Sultan Mehmed döneminde 1415 yılında Arnavutluk'taki Kruya (Akçahisar)'i yeniden ellerine geçirmişlerdi. Bir yıl sonra da Venediklilerle çıkan anlaşmazlık yüzünden Yuvan Kastriota'ya hücum etmişlerdi. 1417'de Avlonya'yı da zapt eden Osmanlılar, ilk defa Akdeniz sahillerine çıkıyorlardı. Osmanlılar'ın, Arnavutluk faaliyetleri daha sonra da devam etmişti. Bu seferler sonunda Gergi Araniti ile Yuvan Kastriota, Osmanlı tabiiyetini kabule mecbur olmuşlardı. Bunlardan Yuvan Kastriota, aralarında en küçüğü Gergi Kastriota olan dört oğlunu rehine olarak Sultan Murad'ın yanına göndermek zorunda kalmıştı. Gergi, bir iç oğlanı olarak padişahîn hizmetinde Osmanlı terbiyesi görerek büyümüş ve İskender adini almıştı. Arnavutluğun, genellikle güney ve merkez kısımlarında yeni bir teşkilat kuran Osmanlılar, kuzeyde özellikle dağlık bölgelerdeki kabilelere dayanan Arnavut beylerini kendilerine tabi birer senyör olarak yerlerinde bırakmışlardı. Bu Arnavut beyleri içinde en kuvvetli olanı Ergiri sancağının kuzeyindeki bölgeye hâkim olan Yuvan Kastriota idi. O da diğer Arnavut beyleri gibi muayyen yıllık tahsisat sözünü alınca Venedik tarafına dönmekten ve onlara hizmet etmekten çekinmeyerek 1428'de Venedik himayesine girer. Zaman Venediklilere müracaatla oğlu İskender Bey'in bir Osmanlı Beyi sıfatı ile Venedik arazisine saldırılan olursa kendisini bundan sorumlu tutmamalarını da rica ediyordu. Fakat Selanik'ten sonra Yuvan İli'ne gelen Osmanlı kuvvetleri, ona tekrar boyun eğdirdiler. Bu arada Arnavutluk'ta köylerin tımar olarak taksimi esnasında mukavemetler görüldü. Özellikle Ergiri bölgesinde, buranın eski Arnavut senyörleri olan Thopia Zenebissi ile Gergi Araniti tatmin olunmadıklarından şiddetli bir isyan ve ayaklanmaya bas vurdular. Asilere karsı hareket eden Evrenosoğlu Ali Bey, bir boğazda pusuya düşürülerek ağır kayıplara uğratıldı. Osmanlılar, Venediklilerdin bu isyanı tahrik ettiklerini düşünüyorlardı. Onun için bu konuda Venediklilere ihtarda bulundular. Durumun nezaket kazanması üzerine bizzat sefere çıkan Sultan Murad, Serez'e giderek harekât sahasına yakin bulunmak istedi. Buradan da Manastır'a gelerek Rumeli Beylerbeyi Sinan Pasa ile Uç Beyleri Turhan ve İshak Beyleri, yanlarına yeniçeri bölükleri de katarak harekât sahasına gönderdi. İsyan bastırılarak buradaki mahsur Türkler, muhakkak bir katliamdan kurtuldular. Venedik senatosu Osmanlılar'ın ihtarı üzerine asilere yârdim edilmemesi için Arnavutluk'taki makamlara emirler göndermişti. O zaman dağlara sığınan asi Arnavut senyörleri, Macar Kralı ile ilişki kurdular. Kral, Balkanlar'da Osmanlılara karsı yeni bir müttefik bulduğuna inanarak onları teşvik etti. Böylece Osmanlılar'ı uzun süre meşgul edecek olan Arnavutluk gailesi ortaya çıktı. Gerçekten de uzun bir süre geçmeden Izladi savası sırasında (Kasım 1443) Osmanlı ordusundan kaçacak olan İskender Bey, Arnavut beylerinin basına geçmek suretiyle mukavemet hareketini organize edip; Kuzey Arnavutluğa giden Anayol üzerindeki Kocacık kalesini zapt ederek babasının topraklarını elde etmeye yönelik faaliyetlere girişti.