Bir savaşa hazırlanmak için önce o savaşın siyaseten hazırlan­ması lazımdır. Osmanlılar buna çok önem vermişlerdir. Siyasi ta­rihimizin incelenmesinde açıkça anlaşılacaktır. Konumuz, savaşla­rı askerlik yönleriyle incelemek olduğundan, siyasi yönleri siyasi tarihi yazanlara bırakıyoruz. Osmanlılar; bir savaş tehlikesi belirince, merkezde divan top­lanır, karar verilir, hazırlığa başlanırdı. Şehir ve kasabaların kadılarıyla, subaşlarına, sancak beylerine, vilayetlerin beylerbeyine ha­berler salınır, emirler verilirdi. Hazırlık emirlerinde genel olarak şunlar bulunurdu. a) Savaşa ne zaman başlanacağı, b) Kimlere karşı yapılacağı, c) Kimlere ne kadar kuvvetle ne zaman hazır bulunacakları, d) Bu kuvvetlerin nerede, ne zaman toplanacakları, e) Toplanma için hangi yolların kullanılacağı, f)Bu yolların nerelerinde ikmal noktaları, ikmal merkezleri kurulacağı, icap ediyorsa, kimlerin nasıl yapacakları, g) Bu yolların, üzerindeki köprülerin, geçitlerin kuvvetlendiril­mesi, icap ediyorsa, kimlerin nasıl yapacakları, h) Yığmak (toplama yeri) alanlarını, düşman yönüne götüren yolların kullanılmaya elverişli olup olmadığı, tamir edilmesi icap ediyorsa, tamir işinin kimler tarafından yapılacağı, dinlenme yer­lerinin nerelerde kurulacağı, erzak, yem ve suyun sağlanması ba­kımından nelerin, kimler tarafından yapılacağı. i) Gidiş yolları üzerinde ve yakınında, yolların ulaştığı sınır boy­larında, kimlerin ne gibi emniyet tedbirleri alacakları belirtilirdi. O devirde; savaş hazırlıklarına genel olarak kış aylarında baş­lanır. İlkbaharda harekete geçileceğinden, hareketten 6 ay evvel emirler verilirdi. Bazen durum icabı savaş yeri ve savaşın yapıla­cağı devlet gizlenir, hazırlıklar, başka yönlere, başka devletlere karşı yeni hazırlanıyormuş fikri verilirdi. Kimlerin ne kadar kuv­vetle bu savaşa katılacakları, iç düzenin nasıl yürütüleceği, sınırla­rın nasıl ve kimler tarafından korunacağı, savaşılacak düşman kuv­vetleri ve durumu tespit edilir, gereken merkezlere bildirilirdi.