"İnsan mensup olduğu milletin varlığını ve saadetini düşündüğü kadar bütün cihan milletlerinin huzur ve refahını da düşünmeli ve kendi milletinin saadetine ne kadar kıymet veriyorsa bütün dünya milletlerinin saadetine hadim olmaya elinden geldiği kadar çalışmalıdır. Çünkü dünya milletlerinin saadetine de çalışmak diğer bir yoldan kendi huzur ve saadetine çalışmak demektir. Dünyada ve dünya milletleri arasında sükun, vuzuh ve iyi geçim olmazsa bir millet kendi kendisi için ne yaparsa huzurdan mahrumdur. En uzakta zannettiğimiz bir hadisenin bize bir gün tesir etmeyeceğini bilemeyiz. Bunun için beşeriyetin hepsini bir vücut ve her milleti bunun bir uzvu addetmek icap eder. Bir vücudun parmağının ucundaki acıdan diğer bütün aza müteessir olur." M.Kemal ATATÜRK 17 Mart 1937 (RomanyaDışişleriBakanıile yapılan görüşmeden) Atatürk ve Dünya Barışı Türkiye'nin dünya barışının sağlanmasına ve bu alandaki katkısına bakıldığında, barışa katkı sağlama yaklaşımının 77 yıllık cumhuriyetin temelinde yatan en önemli ilkelerden biri olduğu görülür. Çünkü bu nitelik cumhuriyeti kuran kadronun, en başta da Ulu Önder Atatürk'ün kişisel özelliklerinden kaynaklanmakta, hayatının büyük bölümünü savaş meydanlarında geçirmiş olması ve savaşın vahşetine yakından ve bizzat şahit olmuş bir komutan olması harpte kazandığı tecrübeleri barışın sağlanmasında kullanmasına yol açmıştır. Türkiye ve barış denildiğinde, ilk olarak Türk Dış Politikası'nın da temelini oluşturan"Yurtta Sulh Cihanda Sulh" ifadesi akla gelmektedir. Ancak bu ilkeyi ortaya koyan Atatürk'ün"Bir kere daha tüm dünyaya ifade etmek isteriz ki biz uluslar arası hukuk ve kuruluşlarla uyumlu bir biçimde yaşamak isteyen uygar bir toplumuz"sözü ve bir asker ve büyük bir devlet adamı duyarlılığını vurgulayan"Savaş kaçınılmaz olmalıdır; Bir ulusun hayatı söz konusu olmadıkça savaş bir cinayettir." sözleri Türkiye Cumhuriyeti'nin ulu önderinden devraldığı zihniyeti ve barışa bakış açısını açıkça ortaya koymaktadır.