Birinci Ağrı İsyanı; İngiliz ve İranlıların kışkırtma ve teşviki ile bölgedeki aşiretler vergi vermemek, askere gitmemek için başladıkları çapulculuk hareketleri 16 Mayıs 1926 tarihinde isyana dönüşmüştür. 15-17 Haziran 1926 tarihinde son bulan bu isyanda başarısız idareden dolayı asiler kaçmışlardır. Bu isyanı bastırmakla görevli bir alayının idare zafiyeti nedeni ile dağılarak büyük bir kısmının esir veya isyancılara katılması dikkatle sorgulanması ve ders çıkarılması gereken bir husustur. Keza buna benzer firar veya isyancılara katılma durumları diğer isyanlarda da yer yer vuku bulmuş olmakla beraber ordunun durumunu göz önüne sermesi açısından bugün dahi önem arz eden bir konudur. İkinci Ağrı İsyanı; birincisinin başarısızlık ile sonuçlanması üzerine cesaretlenen asiler 13 Eylül 1927'de Doğubeyazıt'a saldırmışlar, isyanı bastırmakla görevli bir alayı bozguna uğratarak büyük kısmı ile İran'a kaçmışlardır. 18 Eylül'de son bulan bu isyana Anadolu'daki aşiretlerin yanında İran'dan Kızılbaşoğlu Aşireti'de katılmıştır. Üçüncü Ağrı İsyanı; İngiliz, Taşnak (Ermeni) ve Hoybon (Kürt) Cemiyeti temsilcileri ve Şeyh Barzan'ın Halep'te bir araya gelerek isyan başlatılması ve bunun sonucunda Milletler Cemiyetine gidilerek Irak ve İran'daki Kürtlerinde katılacağı bir Kürt devleti kurulması planlanmıştır. 7 Eylül 1930'da başlayan isyan hareketi bu plana rağmen arzu edilen şekilde başlamamıştır. 1500 kadar asinin katıldığı isyan sırasında İran müdahil olmamış ve buraya sevk edilen bir kolordu 17 Eylül'de isyancıların büyük bir bölümünü imha ederek isyanı bastırmıştır.